Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê bû yek ji navendên lêgerîna demokrasî, mafên mirovan, wekhevî û azadiyê. Ev xak weke nîşaneya berxwedaneke bi rûmet xwedî girîngiyeke mezin e. Êrîşên li ser Bendava Tişrînê ku 8’ê Kanûna 2024’an destpê kirin û bê navber dewam dikin, hîn jî gefê li qadên jiyanê yên gel dixwin. Gelên Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê ji 8’ê Çileyê û pê ve ref bi ref berê xwe dan Bendava Tişrînê û dest bi nobedê kirin. Yek ji van çalakgeran jî Hêza Mihemed, yê din jî hevserê wê Ehmed Elî bû.
Hêza Mihemed a 22 salî ji gundê Cindê, Ehmed Elî yê 37 salî jî ji gundê Helincê bû. Di 15’ê Çileyê de di encama êrîşa dewleta Tirk a li ser Bendava Tişrînê de herdu mirovên wêrek şehîd bûn.
Hêza Mihemed li Desteya Perwerde û Hîndekariyê wezîfedar bû, ji bo gihandina nifşên nû bi berpirsyarî radibû. Bi karê xwe yê pewerdeyê hewl dida hunera lêpirsînê, rexnekirinê û fikrê azad bide zarok û ciwanan.
Ehmed Elî jî piştî ku perwerdeya xwe ya Endezyariya Zîreetê qedand, tecrûbeya xwe xist bin xizmeta şoreşê. Ji bo karibe hilberîna çandiniyê zêde bike, ji bo karibe rewşa aboriyê ya gel baştir bike û berhemdariya xakê hîn zêde bike, bi dilsoziya bi şoreşê re xebitî.
Hêza Mihemed û Ehmed Elî ku sala 2023’an hev nas kirin û biryar dan bi hev re bimeşin, ji çîrokeke eşqê ya ji rêzê wêdetir dixwestin çîrokeke têkoşîna azadî û berxwedana civakî binivîsînin. Li gel jiyana xwe li paşeroja gelên xwe jî fikirîn û ji bo li ber êrîşên dewleta Tirk ên li ser Bendava Tişrînê rabin gaveke bi wêrekî avêtin. Malbatên wan xwestin, herdu hevjîn ne bi hev re lê di demên cuda de biçin, lê belê Hêza û Ehmed ji baweriya bi hev û dilsoziya bi hev re tawîz nedan. Keça xwe Tala radestî xwişka Hêza kirin û berê xwe dan Tişrînê. Zanîbûn ku agirê têkoşînê xaka wan û daxwaza azadiyê ya gelan ronî dikir. Piştî ku çûna Bendava Tişrînê û tevlî çalakiya nobedê bûn, veguherîn nîşaneya dilsoziya xurt a bi lêgerîna edaletê, gelan û xaka xwe.
Tala ku 24’ê Nîsana 2024’an bi hezkirina Hêza Mihemed û Ehmed Elî ji dayik bû, dema ku dayik û bavê wê şehîd bûn hîn 7 mehî bû. Di 15’ê Çileyê de jiyana wê ji nişka ve guherî. Li Şehîdgeha Şehîd Dîcle ya li Kobanê dema ku tevlî merasîma ji bo dayik û bavê xwe bû, Tala nikarîbû girseya li derdora xwe fêhm bikira. Kombûn û giriyê mirovên li dora darbestan kom bûn, tenê hîs dikir. Windahiya malbata xwe tenê bi hestan dikarîbû hîs bikira. Tala hîn pitikeke biçûk bû ku nikarîbû windakirina hezkiriyên xwe fêhm bike. Lê belê wê siberojê xwedî li rûmeta malbata xwe derketibûya, wê bibûya parçeyek ji têkoîn û nirxên wan û sembola vê xakê.
Belê… Tala ya 7 mehî. Tu yê di nava êşê de mezin bibe. Dibe ku haya te ji tiştekî nîne, belê belê tovên berxwedanê wê di dilê te de şîn bibe. Tu yê kujerên dayik û bavê xwe nas bike. Nêrîna te ya li nava darbestên dayik û bavê xwe wê bibe kîn û hêrs. Piştre tu yê berxwedana dayik û bavê xwe ya li Bendava Tişrînê bixwîne. Têkoşîna wan a bi fedakariyeke mezin fêhm bike.
Li Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê mîna Tala 12 hezar û 258 zarokên şehîdan hene. Her zarokek şehîdan bûye parçeyek ji berxwedana li Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê.
